8 Mart 2014 Cumartesi

Kaiken-Jean-Christophe Grange

Arka Kapak
Doğan güneş karardığında,
 Geçmiş,çıplak bir kılıç gibi
Keskinleştiğinde,
Japonya artık bir anı değil.
Kabus olduğunda,
Kaiken'in zamanı gelmiş demektir.


Utanarak söylüyorum ki bu kitabı bitirmem 13 günümü aldı ama toplasak 3 gün okumuşumdur.Biraz sıkıcı olduğunu itiraf etmem gerekir.Başta Guillard-doğumcu- olayıyla bayaaa bir oyaladı bizi :( Sanki yapılanların Guillard 'In suçuymuş gibi anlattı sonra 180 derece dönerek bütün işi ana kahramanda uzaklaştırdı. Ve her zaman ki gibi  sonuna gelmeden katil ile kahramanı kıyasıya bir dövüşün içine koydu. 10 kitaptır bu tarzdan hiç çıkmayan fransız yazarımızın ilk 9 kitabını severek okumuştum ama Kaiken i nedense sevemedim.Belki tanımadığım bir kültürün-japon-ağır etkisinden belki de ilk 250 sayfa boyunca olayların gereğinden fazla monotonlaşmasından ya da benim Jean-Chrıstophe Grange i gözümden çok büyüttüğüm için hayal kırıklığına uğradım.Bilemiyorum hangisinden :/ Ama bir on sayfalık yerinde gerçek katili açıklamadan önce büyük bir meraklı acaba bu mu katil yoksa şu mu ki tarzında bir meraka düştüm :) Çoğu kitabı ağır psikiyatrik bir havayla yazılmıştı ve beni kitaba çeken de buydu. Sonuç olarak kitaba bağlanamadım.Ve bitirdikten sonra içimde bir eksikliğini hissedemedim:( Bu kitap için puanım 10 üzerinden 6.
Not: Kaiken , samurayların kadınları bu hançerle intihar ediyorlardı uygun bir pozisyonda ölmek için kıvırdıkları bacaklarını bağladıktan sonra. (kitaptan alıntılandı)

_dr.coffee'den sevgilerle:)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

her kelime benim için değerli..